Όταν είδα το post "Wacken 2015: A farewell to arms" είπα να μη γράψω τίποτε άλλο για μερικές ημέρες ώστε να αφήσω τον χαιρετισμό του xenbast να εμπεδωθεί.
Πλέον, μετά απο 20 ημέρες, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τους βόθρους του Wacken. Όχι τους πραγματικούς, αλλά τους μουσικούς. Τουλάχιστον στα δικά μου τα αυτιά, έτσι ακούγονται.
Καταρχήν με όλα όσα έτυχαν, χάσαμε αρκετά συγκροτήματα που θα έμπαιναν σε αυτή την κατηγορία.
Opeth
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν απο τους Opeth όπου δεν είναι ακριβώς βόθροι, αλλά με κούρασαν απίστευτα. Να σημειωθεί οτι τους άκουγα απο πολύ μακριά.... Μια έπαιζαν αργά, μια γρήγορα κάτι φωνητικά ώρες ώρες περίεργα...Τι να πω, περίμενα υπομονετικά να τελειώσουν για να δω τους Dream Theater.
Samael
Όπως είχα υποσχεθεί και στον Archon Pain, θα έβλεπα μαζί του (όσο άντεχα) τους Samael (προφέρεται Zamaγιελ (όπως το βλέπετε)).
Εντάξει, ο τύπος πρέπει να είχε πέσει στον κουβά με τα νεύρα μικρός. Άπειρα bpm, άπειρα ουρλιαχτά. Πρέπει να άκουσα και ένα τραγούδι.
Εκπληκτικό οτι στην θέση των drums υπήρχε άνθρωπος που έπαιζε πλήκτρα και έλεγχε και το drum machine. Μιλάμε για πολλά bpm
In Flames
Οι μοναδικοί βόθροι τους οποίους άκουσα μέχρι το τέλος. Κουραστική υπόθεση το όλο πράγμα. Ο τραγουδιστής έκανε σημαντικές και κουραστικές προσπάθειες για να ουρλιάξει.
Αν οι Samael έπεσαν στον κουβά με τα νεύρα, αυτοί πρέπει να έπεσαν στον βόθρο με τα νεύρα.
Το μόνο που θυμάμαι εκτός απο τα ουρλιαχτά είναι το εξής.
Έπαιζαν δίπλα δίπλα με τους χαβαλέδες Sabbaton. Κάθε φορά που οι Sabbaton σταματούσαν, ο χώρος καλυπτόταν απο τα ουρλιαχτά των δίπλα...Τουλάχιστον σε σχέση με τους Sabbaton πρέπει να πω οτι οι τύποι δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό για χαζομάρες και κουβεντούλες. Οδοστρωτήρες!
Πλέον, μετά απο 20 ημέρες, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τους βόθρους του Wacken. Όχι τους πραγματικούς, αλλά τους μουσικούς. Τουλάχιστον στα δικά μου τα αυτιά, έτσι ακούγονται.
Καταρχήν με όλα όσα έτυχαν, χάσαμε αρκετά συγκροτήματα που θα έμπαιναν σε αυτή την κατηγορία.
Opeth
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν απο τους Opeth όπου δεν είναι ακριβώς βόθροι, αλλά με κούρασαν απίστευτα. Να σημειωθεί οτι τους άκουγα απο πολύ μακριά.... Μια έπαιζαν αργά, μια γρήγορα κάτι φωνητικά ώρες ώρες περίεργα...Τι να πω, περίμενα υπομονετικά να τελειώσουν για να δω τους Dream Theater.
Samael
Όπως είχα υποσχεθεί και στον Archon Pain, θα έβλεπα μαζί του (όσο άντεχα) τους Samael (προφέρεται Zamaγιελ (όπως το βλέπετε)).
Εντάξει, ο τύπος πρέπει να είχε πέσει στον κουβά με τα νεύρα μικρός. Άπειρα bpm, άπειρα ουρλιαχτά. Πρέπει να άκουσα και ένα τραγούδι.
Εκπληκτικό οτι στην θέση των drums υπήρχε άνθρωπος που έπαιζε πλήκτρα και έλεγχε και το drum machine. Μιλάμε για πολλά bpm
In Flames
Οι μοναδικοί βόθροι τους οποίους άκουσα μέχρι το τέλος. Κουραστική υπόθεση το όλο πράγμα. Ο τραγουδιστής έκανε σημαντικές και κουραστικές προσπάθειες για να ουρλιάξει.
Πάρτε και όλη την εμφάνιση
Cannibal Corpse
Αν οι Samael έπεσαν στον κουβά με τα νεύρα, αυτοί πρέπει να έπεσαν στον βόθρο με τα νεύρα.
Το μόνο που θυμάμαι εκτός απο τα ουρλιαχτά είναι το εξής.
Έπαιζαν δίπλα δίπλα με τους χαβαλέδες Sabbaton. Κάθε φορά που οι Sabbaton σταματούσαν, ο χώρος καλυπτόταν απο τα ουρλιαχτά των δίπλα...Τουλάχιστον σε σχέση με τους Sabbaton πρέπει να πω οτι οι τύποι δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό για χαζομάρες και κουβεντούλες. Οδοστρωτήρες!
Ευτυχώς που πήρα σύνταξη κι εγώ όπως και ο xenbast και θα γλιτώσω απο αυτές τις βαβούρες!!!!!
