Παρόμοια λόγια έχω να πω και για τα πάλαι ποτέ χρυσά πιτσιρίκια του heavy metal, που πιά μεγάλωσαν. Kαι αυτούς τους ακολουθώ από το 1997 από την πρώτη δισκάρα που έδωσε και πάλι πνοή στο κλασικό heavy metal, που τραγουδιέται και δεν γκαρίζεται, που προσφέρει χάρη και όχι οργή. Και αυτοί είχαν κανά 2 στραβοπατήματα στην καριέρα τους αλλά σημασία έχει ότι συνεχίζουν και εμείς στηρίζουμε...
