Φαντάσου να περπατάς στο δρόμο αμέριμνος και ξαφνικά να περνάει δίπλα σου μιά κοπέλα που να σου θυμίζει μιά όμορφη μικρούλα που είχες κάποτε γκόμενα και να σου χαμογελάει κιόλας. Και να της μοιάζει πολύ, επαναλαμβάνω!!!
Έτσι αισθάνθηκα προχτές στο αμάξι, γυρίζοντας από δουλειά ακούγοντας το Dust to dust των Heavenly... Μου θύμισε τρομερά Manowar (η παραδοσιακά αγαπημένη μου μπάντα).... το παίξιμο ειδικά όχι τόσο η φωνή... η μελωδία, τα τύμπανα... πόσο όμορφα αισθάνθηκα... η έκπληξη και το αναπάντεχο πολλαπλασίασε την ευχάριστη εμπειρία...
Δεν την ήξερα τη μπάντα Heavenly, ψάχνοντας βρήκα ότι δεν υπάρχει πιά, έκανε 5 δουλειές, είναι Γάλλοι, και δεν έκανε κάτι στη metal σκηνή... δεν έχει σημασία... επηρρεάστηκαν από Helloween & Manowar...
Έτσι που λέτε, μπορεί οι Manowar να γέρασαν, να στέρεψαν, να τους κατάπιε η ματαιοδοξία τους και το κόμπλεξ ανωτερότητας που έχουν αλλά ακούγοντας τα "Master of the wind", "Heart of Steel", "Mountains", "Guyana","Courage" δεν γίνεται να μη θυμηθείς εκείνη την όμορφη κοπέλα που πιά χάλασε, την πήραν όλοι, την αλλοίωσε η έλλειψη πατρικής φιγούρας αλλά εσύ θα τη θυμάσαι.... αλλιώς....
Έτσι αισθάνθηκα προχτές στο αμάξι, γυρίζοντας από δουλειά ακούγοντας το Dust to dust των Heavenly... Μου θύμισε τρομερά Manowar (η παραδοσιακά αγαπημένη μου μπάντα).... το παίξιμο ειδικά όχι τόσο η φωνή... η μελωδία, τα τύμπανα... πόσο όμορφα αισθάνθηκα... η έκπληξη και το αναπάντεχο πολλαπλασίασε την ευχάριστη εμπειρία...
Έτσι που λέτε, μπορεί οι Manowar να γέρασαν, να στέρεψαν, να τους κατάπιε η ματαιοδοξία τους και το κόμπλεξ ανωτερότητας που έχουν αλλά ακούγοντας τα "Master of the wind", "Heart of Steel", "Mountains", "Guyana","Courage" δεν γίνεται να μη θυμηθείς εκείνη την όμορφη κοπέλα που πιά χάλασε, την πήραν όλοι, την αλλοίωσε η έλλειψη πατρικής φιγούρας αλλά εσύ θα τη θυμάσαι.... αλλιώς....
